เซ่นปมวัยรุ่นกางเต็นท์มั่วยา ไล่จนท.ออก-ปิดไม่มีกำหนด

สิ่งที่สังเกตุคือ วัยรุ่นกลุ่มนี้มีการเสพกัญชา เพราะมีกลิ่นฟุ้งออกมารอบๆบริเวณกางเต็นท์ ดิฉันและเพื่อนรู้สึกไม่สบายใจถึงการมั่วสุมเพื่อเสพยากันอย่างโจ่งครึ่ม เวลาช่วงเกือบ 23.00 น. ผู้ชายวัยรุ่นคนหนึ่งในนั้นมีอาการ ‘ชักเกร็งกระตุก ไม่รู้ตัว อาเจียน’ ดิฉันเป็นหมอ รีบเข้าไปช่วย จึงสอบถามว่าใช้ยาอะไรบ้าง ให้บอกตามจริง ผู้ชายที่กำลังประคองคนป่วย บอกว่าใช้ “ใบกระท่อม” ดิฉันจึงได้ปฐมพยาบาลเบื้องต้นโดยการให้นอนตะแคงเพื่อเปิดให้ทางเดินหายใจโล่ง คลำชีพจรพบว่าเบาและเร็ว จึงรีบบอกให้เรียกรถพยาบาล และถามคนละแวกนั้นว่า ใครพอปั๊มหัวใจเป็นบ้าง เพราะกรณีการใช้สารเสพติดเกิดขนาด คนไข้สามารถหัวใจหยุดเต้นได้  (พยายามเตรียมทีมคนปั๊มไว้กรณีต้องเริ่มปั๊มหัวใจ) ผ่านไป 2-3 นาที คนไข้รู้สึกตัวและลุกขึ้นนั่งได้ จึงบอกให้พาไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด 

เมื่อคนไข้ถูกนำส่งโรงพยาบาลแล้ว ดิฉันตัดสินใจโทรฯหาเจ้าหน้าที่ของหุบเสือโหน่งเพื่อแจ้งดังนี้


1) ดิฉันและเพื่อนมีความกังวลเรื่องความปลอดภัย เนื่องจากวัยรุ่นกลุ่มดังกล่าวใช้สารเสพติด ซึ่งไม่รู้ว่าจริงๆแล้วใช้อะไรบ้าง  >> หากภายหลังมีอาการคลุ้มคลั่ง หรือ อาการแทรกซ้อนอื่นๆจากสารเสพติด จะเกิดอันตรายต่อคนอื่นๆที่พักรอบๆหรือไม่ 


2) ขอให้เจ้าหน้าที่หุบเสือโหน่ง 082-168-**** พิจารณาให้กลุ่มวัยรุ่นดังกล่าวออกจากพื้นที่ หรือจุดที่ห่างไกลคน


3) ถ้าไม่สามารถจัดการได้ จะขอ ‘รีวิว’ ตามจริง


เบื้องต้น เจ้าหน้าที่รับเรื่องและบอกว่าจะช่วยดำเนินการให้  

ผ่านไป 20 นาที 23.30 น. เจ้าหน้าที่เสนอให้ดิฉันและเพื่อนย้ายไปนอนที่ห้องพักด้านล่างแทนเพราะคิดว่าการขอให้กลุ่มวัยรุ่นออกไป อาจเกิดปากเสียง (ดิฉันกับเพื่อนย้าย… แล้วคนอื่นๆที่ยังพักบริเวณนั้น?) 


‼️เวลาเกือบ 24.00น. มีเจ้าหน้าที่ผู้ชายอายุประมาณ 40-50 ปีมายืนตะโกนหน้าเต็นท์โซนด้านบน ‘ไหนน… ใครจะมารีวิวประจานที่พัก’   ผู้ชายคนนี้พูดจาด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด บอกว่าวัยรุ่นคนอื่นๆที่เหลือไม่ใช้ยาด้วย จะไล่ออกไปได้อย่างไร และต่อว่าดิฉันซึ่งเป็นลูกค้า ดิฉันอธิบายแล้วว่าดิฉันเป็นห่วงความปลอดภัยของทุกคน แต่ผู้ชายคนนี้ก็ยังไม่เข้าใจเหตุผล

ท้ายสุด…ดิฉันและเพื่อนจึงตัดสินใจออกจากที่นี่เวลา 00.30 น. เก็บเต็นท์และเก็บของ มีคนใจดีรอบๆมาช่วยกันเก็บของ โดย “ปราศจาก” การช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่ หุบเสือโหน่ง ดิฉันและเพื่อนต้องขับออกไปหาที่พักในความมืดและเปลี่ยวถึง อ.หนองปรือ ห่างไป 30 km เข้าที่พักอื่นที่จองอย่างยากลำบาก (4-5 ที่โทรฯไปและปฏิเสธการให้เข้าพัก) เวลา 02.00น. 

สิ่งที่อยากฝากถึง “หุบเสือโหน่ง” คือ… ‼️เมื่อหุบเสือโหน่งรู้แล้วว่า มีการเสพสารเสพติดในพื้นที่ของคุณและมีคนชัก..ความปลอดภัยของทุกคนที่เหลือในพื้นที่มีความสำคัญที่สุด‼️


สิ่งที่อยากฝากถึงเพื่อนๆที่รักการกางเต็นท์คือ…


– นักกางเต้นท์ผู้หญิง ควรมีอุปกรณ์ป้องกันตัวและมีเบอร์ฉุกเฉินไว้ให้พร้อม


– ควรตรวจสอบให้แน่ใจว่าสถานที่ที่ไปและเจ้าของพื้นที่เอกชนให้ความสำคัญและใส่ใจความปลอดภัยของคนที่มากางเต็นท์


– ควรระแวดระวังความปลอดภัยไว้เสมอ อย่าชะล่าใจว่าทุกๆที่ที่ไปจะปลอดภัย


– หาที่พักสำรองและทางหนีทีไล่ไว้เสมอ กรณีฉุกเฉิน